آشنایی با دلقک ماهی آب شور
معرفی
دلقک ماهی آب شور : دلقک ماهی یا شقایق ماهی یکی از شناخته شده ترین ماهیان آکواریومی آب شور جهان است. تا کنون حدود بیست و هشت گونه از از این ماهی در طبیعت شناسایی‌شده است. دلقک ماهی‌ها به دلیل رنگ‌های جذابشان و همچنین وفق پذیری بالا در شرایط آکواریومی بسیار در میان علاقمندان به آکواریوم آب شور محبوب هستند. به دلیل اینکه دلقک ماهی‌ها در محیط طبیعی بین شقایق‌های دریایی زندگی می‌کنند به نام شقایق ماهی نیز شناخته می‌شوند.
بین دلقک‌ها و شقایق‌ها نوعی همزیستی مسالمت‌آمیز وجود دارد، به‌نحوی‌که شقایق با شاخک‌های سمی خود از دلقک‌ها در مقابل شکارچیان محافظت می‌کند و دلقک‌ها نیز بخشی از غذای خود را جهت تغذیه شقایق‌ها در اختیار آنها قرار می‌دهد. دلقک‌ها بر روی پوست بدن خود نوعی پروتئین دارند که آنها را در مقابل نیش شقایق‌ها و خورده شدن توسط آنها حفظ می‌کند. عمر دلقک ماهی آب شور بیش از 20 سال است. گونه‌هایی از این ماهی در خلیج‌فارس هم وجود دارند.
بعد از فیلم موفق در جستجوی نمو (Finding Nemo) که برنده اسکار بهترین انیمیشن 2003 شد محبوبیت این ماهی در بین آکواریوم داران به شدت افزایش یافت.
شرایط نگهداری
دلقک ماهی‌ها در شرایط آکواریومی معمولاً بیش از 6 سانتیمتر رشد نمی‌کنند این در حالی است که آنها در طبیعت حتی تا 12 سانتیمتر هم رشد می‌کنند. حداقل اندازه آکواریوم برای نگهداری این ماهی آکواریوم 80 لیتر است. همانگونه که گفته شد پناهگاه مناسب این ماهی شقایق دریایی است. برای ایجاد محیطی طبیعی در آکواریوم بهتر است از شقایق دریایی و همچنین مرجان در آکواریوم استفاده کنید تا این ماهی احساس امنیت بیشتری داشته باشد. دمای مناسب آب برای نگهداری دلقک ماهی بین ۲۴ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد است و میزان اسیدیته آب برای نگهداری دلقک ماهی باید حدود 8 تا 8.4 باشد.
تغذیه
دلقک ماهی یک ماهی همه‌چیزخوار است. برای یک رژیم غذایی مناسب برای این ماهی می‌توانید از گوشت صدف، میگو و اسکوییداستفاده کنید. دلقک ماهی بالغ به روزی 2 بار غذادهی احتیاج دارد این در حالی است که ماهی‌های کوچک به روزانه 3 تا 4 بار غذادهی نیاز دارند.
این ماهی در طبیعت زئوپلانکتون مانند کپسپودها و لاروها، صخره‌های مرجانی اطراف و حتی غذای باقیمانده شقایق دریایی به عنوان غذا استفاده می‌کند.
همزیستی
این ماهی همزیستی مسالمت آمیزی با دیگر ماهی‌ها دارد. معمولاً رفتار تهاجمی از خود بروز نمی‌دهد. البته دلقک ماهی هایی که جفت باشند و در آستانه تخمریزی قرار داشته باشند نسبت به دیگر ماهی‌ها رفتار تهاجمی دارند. در این چنین مواقعی بهتر است که این جفت به آکواریوم دیگری انتقال پیدا کنند.
دامسل، جراح ماهی، رأس (Wrasse)، بلنی (Blennies)، فرشته ماهی آب شور، دارت ماهی (Dartfish)، ماهی بادکنکی – پافر (Puffer) همزیستی خوبی با این ماهی دارند.
بیماری‌ها
همانگونه که گفته شد این ماهی در شرایط نرمال نسبت به بسیاری از بیماری‌ها مقاوم است. اما اگر شرایط آب استاندارد نباشد مانند بسیاری دیگر از ماهی‌های آب شور به بیماری‌هایی باکتریایی، قارچی و انگلی مبتلا می‌شود. سفیدک، کرم روده، گزیدگی (Hyper-Melanization) و انگل بروکلینیا از شایعترین بیماری‌های این ماهی است.
دانستنی‌های مفید
– رشد ماهی‌های کوچک با جیره غذایی مناسب، تقریباً 6٪ وزن بدن در روز است.
– ماهی‌های جوان در این گونه، تحت‌فشار قابل‌توجهی از ساختار سلسله مراتبی قرار دارند. بدین معنی که این ماهی‌های جوان، توسط نرهای بزرگ‌تر مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. درنتیجه، ماهی‌های کوچک‌تر دارای تغذیه محدودتری هستند. تنها در صورت حذف یک نر بزرگ‌تر (به‌عنوان‌مثال مرگ)، ماهی‌های کوچک‌تر به رشد بهتری دست پیدا می‌کنند.
– این ماهی بر خلاف بسیاری از ماهی‌ها از خانه خود خیلی دور نمی‌شود.
– نگهداری چند گونه مختلف از این ماهی در یک آکواریوم کار درستی نیست.
– نگهداری از دلقک ماهی برای افراد مبتدی مناسب است.
– معروف‌ترین انواع دلقک ماهی عبارتند از: اسلاریس، پرکولا، سادلبک، مالدیو و عمانی.
